Maar weer een updeetje...
Weer wat verder met LDC West v2 in de avonduurtjes. Het gewenste reliëf dat zich onder het railniveau bevindt is uitgewerkt in XPS foam (ander kleurtje deze keer, geeft onbedoeld wel een leuk effect) en vervolgens het tracé grijs geverfd. Na het leggen van de rails zou ik hier tenslotte maar erg moeilijk bij kunnen komen en het is toch wel belangrijk om een wat neutralere kleur dan knalblauw/groen eronder te hebben mocht deze uiteindelijk nog ergens door de ballast heen piepen. Ook al een beetje rails neergelegd, waaronder de oude Atlas draaischijf van LDC West v1. Op het oude baantje was deze gemotoriseerd (en digitaal) echter is er op v2 geen plaats voor het originele Atlas motorblok. Voorlopig zal deze dus gewoon met de hand gedraaid moeten worden. Uiteindelijk wil ik deze nog wel aangedreven zien, maar dan gewoon door zelf wat in elkaar prutsen of misschien zelfs de hele schijf vervangen met iets van zelfbouw. Dat zien we dan wel weer. Voordat ik verder ga met de rest van de rails duik ik eerst maar weer eens de werkplaats in om iets van een verhoogde stellage te bouwen. Heb tot nu toe steeds op de vloer zitten werken en hoewel ik de 30 nog moet passeren, geeft mijn rug al wel luidkeels aan dat dit niet meer iets is dat ik zomaar moet doen.


Daarnaast dus ook nog wat leuke nieuwe aanwinsten gedaan. De eerste is een Bachmann Spectrum Doodlebug. Deze liep niet meer door het inmiddels welbekende probleem van Bachmann's gespleten tandwielen, maar gelukkig maakt NWSL ook hiervoor een vervangsetje. Tevens een decoder erin geprikt en het ding loopt weer voortreffelijk. De kap zit er nog niet terug op omdat ik de ingebouwde gloeilampjes nog wil vervangen voor LED's. Dat heeft verder niks te maken met of ik deze nu wel of niet heb laten doorbranden doordat ik vergeten was te controleren of deze wel de juiste spanning kregen.


De tweede aanwinst is deze NWSL Mallet die ik al erg lang op mijn verlanglijstje had staan en ik zomaar (op de beurs in Houten of all places) tegen het lijf liep. Betekend wel dat ik me nu toch ook eens serieus moet verdiepen in het betere spuitwerk want hoewel dat kale messing ook wel iets heeft, vind ik zo'n goude lok toch ook wel een beetje pretentieus. Voorlopig zal deze 50 jaar oude dame (die overigens nog soepeltjes voortbeweegt) dan ook nog in haar doosje blijven. Erg blij mee in ieder geval.


Oja, en ook eindelijk langs de Ikea geweest voor een Billy zodat het opberg concept van het baantje eindelijk tot zijn recht kan komen. Hopelijk snel weer meer.